szczepienia psa Mam 11 letnią sukę (mops)i do 2003 r przez wszystki lata była szczepiona przeciwko nosówce , parwowirozie , leptospirozie i jeszcze dwóm chorobom , był to zestaw pięć szczepionek w jednym , oprócz tego do 2004 r przeciwko wściekliżnie.Prosił bym o Państwa opinie o konieczności szczepień tak starego psa. Wśród

Letnia aura sprzyja długim spacerom i wypoczynkowi na świeżym powietrzu. Wysoka temperatura stanowi jednak poważne zagrożenie dla zdrowia czworonogów, które nie potrafią efektywnie chronić się przed przegrzaniem. W jaki sposób dbać o pupila w czasie upałów? Jak rozpoznać udar słoneczny u psa?Termoregulacja u psów Psy mają ograniczone możliwości oddawania nadmiaru ciepła do otoczenia. Gruczoły potowe występują u nich jedynie na opuszkach łap i nie odgrywają istotnej roli w termoregulacji. Dodatkowo u psów przeważają receptory odpowiedzialne za odbiór zimna, przez co na wzrost temperatury reagują one powoli. Podstawowym mechanizmem chroniącym psy przed przegrzaniem jest ziajanie, które pozwala pozbywać się nadmiaru ciepła poprzez parowanie. Jego efektywności wyraźnie spada jednak, gdy wilgotność względna przekracza 35%. Przy wilgotności na poziomie 80% ziajanie nie pozwala już psom się chłodzić. W utrzymaniu prawidłowej temperatury pomagają reakcje fizjologiczne, wyzwalane przez podwzgórze: rozszerzenie naczyń krwionośnych i przyspieszenie krążenia krwi. Wbrew pozorom sierść w lecie dla psów nie jest balastem, lecz izolacją – chroniącą przed nagrzewaniem się organizmu. Psy w upalne dni odpowiednio dostosowują też swoje zachowanie do warunków: poszukują cienia, zwiększają pobór wody, ograniczają aktywność fizyczną. DLA PSA / AKCESORIA DLA PSA / MISKI DLA PSA / POIDŁA DLA PSA Objawy udaru u psa Prawidłowo temperatura ciała psa wynosi 37,5-39,2 °C. Do udaru cieplnego dochodzi najczęściej, gdy ciepłota ciała wzrasta do 40,5-43 °C. Udar cieplny u psa jest skutkiem przegrzania się organizmu i pojawia się, gdy zwierzak nie może odprowadzić nadmiaru ciepła za pomocą mechanizmów fizjologicznych i reakcji behawioralnych. Dzieje się tak zwykle, jeśli pies przebywa w otoczeniu o wysokiej temperaturze i wilgotności (bez dostępu do wody i cienia) czy też podejmuje intensywny wysiłek fizyczny w czasie upałów. Udar u psa może początkowo przypominać stan wyczerpania. Zauważyć można silne dyszenie i ziajanie, osłabienie, suchość błon śluzowych, obfite ślinienie się (gęstą i lepką śliną). Charakterystyczne dla udaru cieplnego są jednak objawy ze strony układu nerwowego, tj. drgawki, otępienie, dezorientacja, kłopoty z widzeniem. Obserwuje się także przyspieszoną akcję serca, wymioty i biegunki (często z domieszką krwi). Skutkiem udaru może być utrata przytomności, śpiączka, uszkodzenie narządów, niewydolność oddechowa. Warto wiedzieć: Na przegrzanie szczególnie narażone są psy, u których mechanizmy oddawania ciepła nie są w pełni sprawne. W grupie ryzyka znajdują się czworonogi ras brachycefalicznych (z krótkim pyskiem), o ciemnym umaszczeniu, otyłe, cierpiące na choroby układu oddechowego, krążenia i nerwowego, szczenięta oraz psi seniorzy. Ryzyko udaru zwiększa też stan cieplny u psa – pierwsza pomoc Udar cieplny u psa stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia. Jeśli zauważymy objawy mogące zwiastować u psa udar cieplny, powinniśmy niezwłocznie przystąpić do pierwszej pomocy. Należy dążyć do szybkiego, ale niegwałtownego, obniżenia temperatury ciała psa. Zwierzaka trzeba przenieść w bezpieczne, zacienione miejsce. Aby schłodzić psa, można zmoczyć go wodą, a następnie skierować na jego ciało chłodny strumień wentylatora. Pomóc mogą też okłady z lodu. Przytomnego psa warto poić chłodną wodą. Czworonoga należy chłodzić, aż do momentu, gdy jego temperatura (mierzona w odbycie) osiągnie wartość 39,4-40 °C. Pies musi być jak najszybciej przetransportowany do gabinetu weterynaryjnego. Konieczna może być hospitalizacja połączona z podawaniem tlenu i płynów oraz monitoringiem temperatury. Jak chronić psa przed udarem cieplnym? W upalne dni należy zatroszczyć się o zapewnienie pupilowi właściwych warunków spacerów i wypoczynku. Zmiany w harmonogramie przechadzek są wskazane, gdy temperatura na zewnątrz przekracza 25 °C. Długie spacery najlepiej zaplanować o świcie lub późnym wieczorem. Warto spacerować z psem po obszarach z wysokimi drzewami (np. lasach), a unikać terenów otwartych (np. łąk) i rozgrzanych asfaltowych ścieżek. Należy zrezygnować z intensywnych ćwiczeń fizycznych i treningów. Zamiast biegania czy aportowania lepiej zaproponować zwierzakowi pływanie. Podczas przechadzek nie powinniśmy używać akcesoriów, które mogą utrudniać czworonogowi ziajanie czy powodować oparzenia. Jeśli musimy użyć kagańca, wybierzmy model fizjologiczny. Nie stosujmy metalowych obroży, smyczy czy zawieszek. W czasie upałów pies powinien mieć zapewniony stały dostęp do świeżej, chłodnej wody. Na spacery warto zabierać przenośny bidon z wodą. Właściciele psów ras bezwłosych przed przechadzką powinni zabezpieczyć skórę podopiecznego kremem z filtrem przeciwsłonecznym. W ogrodzie warto stworzyć dla pupila specjalny kącik wypoczynkowy, w którym nie będzie narażony na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Najlepiej urządzić go pod osłoną drzew lub parasola. Pupilowi można zaoferować też basen, namiot czy prysznic w formie zraszacza do roślin. Pies powinien mieć możliwość swobodnego przemieszczania się po ogrodzie, jak i wchodzenia do domu. W trackie upałów nie należy zamykać psa w niewentylowanym pomieszczeniu. W domu, w miejscu, gdzie wypoczywa zwierzak, trzeba uchylić okna lub włączyć wentylator. Warto pozostawić pupilowi matę chłodzącą, która wspomaga obniżanie temperatury na drodze kondukcji (poprzez stykanie się ciała z zimną powierzchnią). Można też przygotować dla czworonoga zimne przekąski (np. mrożone lub schłodzone marchewki). W gorące dni lepiej unikać długich podróży ze zwierzakiem. Nigdy nie należy pozostawiać czworonoga w zamkniętym aucie – temperatura w nim może dochodzić do 60 °C. W czasie podróży trzeba pamiętać o krótkich postojach, podczas których zwierzak będzie mógł się napić i udać na krótki spacer.

Czwartek, 4 sierpnia 2022 / Imieniny: Tola, Ernie,

Owsianka tym bardziej jest nietrafiona, bo pewnie robisz ją na mleku. Mleka większość psów nie trawi - biegunka i wymioty murowane. Jeżeli już, to płatki owsiane dokładnie zaparzone/zagotowane, jeżeli już naprawdę nie zje ryżu (możesz spróbować z płatkami ryżowymi). Do tego odrobina ugotowanego mięsa (drób lub wołowina).

^{Okres wysokich temperatur to czas bardzo trudny dla psa. Nasz czworonożny przyjaciel nie jest po prostu do nich przystosowany, Nie potrafi on, tak jak człowiek, tracić nadmiaru ciepła razem z potem. Jedynym sposobem na chłodzenie u psa jest ziajanie, jednak i wtedy również wydziela ciepło, gdyż pracują podczas niego mięśnie. Dlatego podczas upałów powinniśmy zapewnić naszemu czworonogowi maksimum bezpieczeństwa i chronić go przed udarem cieplnym. Co to jest udar cieplny u psa? Udar cieplny to stan, który występuje na skutek przegrzania organizmu zwierzęcia. Najgroźniejsze dla czworonogów są pierwsze dni upałów podczas lata. Najbardziej narażone na udar cieplny wśród psów są rasy brachycefaliczne, podatne na choroby układu krążeniowo-oddechowego, krótkowłose, otyłe, stare, szczeniaki, ciemno umaszczone. Objawy udaru u psa Udar u psa może pojawić się nagle i mieć bardzo ostry przebieg. Na początku może to być wzrost temperatury nawet do czterdziestu jeden stopni, gwałtowne ziajanie i ślinotok, bardzo przyspieszone tętno, duże pobudzenie, nieregularny oddech, ciemny kolor dziąseł i języka oraz przekrwione błony śluzowe. Później może nastąpić pogorszenie stanu zwierzęcia polegające na pojawieniu się wybroczyn i fusowatych wymiotów, stolca z krwią, krwioplucia, chwiejnego chodu, słabego tętna, zaburzeń świadomości, śpiączki, drgawek, a nawet może dojść do utraty przytomności czy zgonu. Jak uniknąć udaru cieplnego u psa? W czasie największych upałów powinniśmy ograniczać aktywność fizyczną zwierzęcia. Należy wychodzić na spacery bardzo wcześnie rano i wieczorem, kiedy jest chłodniej. Nie wolno w żadnym wypadku zostawiać psa samego w zamkniętym samochodzie, nawet przy uchylonym oknie. Temperatura w nagrzanym samochodzie jest dużo wyższa niż na zewnątrz i może doprowadzić do strasznej śmierci zwierzaka. Musimy zapewnić zwierzęciu odpowiednią ilość wody oraz możliwość przebywania w zaciemnionym pomieszczeniu. Należy umożliwić psu kąpiel w jeziorze lub innym zbiorniku wodnym, a gdzie nie ma takiej możliwości, postawić basen z wodą lub dużą miskę. Jeśli pies musi mieć kaganiec, pamiętać należy, aby kupić mu odpowiedni model, który pozwoli mu na swobodne otworzenie pyska, tak by mógł się ochładzać poprzez ziajanie. Jak udzielić pierwszej pomocy psu z udarem cieplnym? Udar u psów może wydarzyć się w każdej chwili i musimy być na niego przygotowani. Gdy zauważymy u zwierzęcia jakiekolwiek oznaki udaru cieplnego, powinniśmy bezzwłocznie zawiadomić pomoc weterynaryjną. Do czasu przybycia profesjonalistów możemy jednak udzielić psu pierwszej pomocy. Jeśli widzimy zagrożonego psa w zamkniętym samochodzie, to mamy pełne prawo zbić szybę, ponieważ ratujemy życie zwierzęcia. Możemy przeprowadzić lub przenieś chorego psa do zaciemnionego, chłodnego miejsca i ułożyć w pozycji leżącej oraz sprawdzić mu błony śluzowe. Powinniśmy stopniowo ochładzać ciało zwierzęcia, poprzez zawinięcie go w mokry ręcznik i polewać delikatnie zimną wodą. Absolutnie nie wolno stosować zimnych kąpieli, tylko stopniowo wyziębiać organizm. Należy oczyścić pysk psa ze śliny i podać mu do picia chłodną, niegazowaną wodę w niewielkich ilościach. Woda ma być chłodna, ale nie lodowata. Należy sprawdzać co jakiś czas częstotliwość oddechów i puls czworonoga. Pies powinien jednak jak najszybciej trafić do lecznicy weterynaryjnej, gdzie podane mu zostaną dożylnie roztwory przeciwdziałające rozszerzającemu się obrzękowi mózgu oraz leki nasercowe. Pies będzie powoli wyprowadzany ze stanu udaru cieplnego i powracał do pełnej sprawności.}

Jeżeli podejrzewamy u psa przegrzanie bądź udar to należy psa jak najszybciej schłodzić. Jednak nie należy robić tego nagle, ponieważ może dojść do szoku termicznego. Zaprowadź psa do chłodnego, zacienionego miejsca i zrób okład z mokrych ręczników.

Mój pies, prawie 14-letni, który mieszka na dworze dostał wylewu. Budę ma ocieplaną w środku wyścielone, ale mrozy były coraz groźniejsze i chcieliśmy wziąć ja do domu. Pies zaczął się przewracać, no typowe objawy dla wylewu, więc zadzwoniliśmy do lekarza, on od razu, że taki stary pies to trzeba będzie uśpić, ale nie zgodziłem się na to. Mimo że ma już swoje lata, biega wolniej, słyszy słabo, widzi gorzej, to nadal bardzo dobry pies, któremu formy pozazdrościć mogłoby sporo młodszych. Lekarz przyjechał, stwierdził, że to wylew i że wydawało mu się, że pies gorzej wyglądać musi jak na swoje lata. Weterynarz był w środę, dał jej jakieś zastrzyki (nie wiem jakie), które należy dawać co dwa dni, zostały jej jeszcze na jutro i środę. Pies cały czas znajduje się w piwnicy, gdzie ma ciepło, wydaje się smutny, że musi tam siedzieć, odżywa dopiero, gdy wychodzi na dwór. Już dzisiaj nawet lekko biegała, ale dalej potykała się, przy potrząsaniu głową traciła równowagę i prawie przewracała. Nie za bardzo chce jeść, chociaż przed chwilą zjadła i to dość dużo, co mi poprawiło nastrój. Zastanawiam się co dalej, bo zastrzyki się kończą, a weterynarz nie przewidział chyba nic innego, a wydaje mi się, że to chyba nie wystarczy. Ile pies dochodzi do siebie po takim wylewie? Moja suczka to stafford. Dobrze by było poprosić lekarza o tabletki o nazwie Karsivan (chociaż na miesiąc), codziennie podawać 2 tabletki witaminy b1, można poprosić lekarza o receptę na lek w ampułkach do podawania pod skórę (zastrzyki mogą robić Państwo sami) o nazwie Nivalin - również podawać przez około miesiąc czasu, nie wiem jakie leki otrzymuje Państwa psiak, ale napewno potrzebny jest przez pierwszy tydzień antybiotyk, równoczeście trzeba prowadzić terapię sterydową - lekarz może podać środek który działa 7 dni lub zalecić przyjmowanie leku doustnie - np. Encorton. Pozdrawiam

Tak jak i u ludzi, tak u zwierząt pojawiają się lekkie zawroty głowy, asymetria głowy, a także problemy z widzeniem na jedno oko. Bardzo ciężko to zauważyć. W większości wylew u psa jest dla opiekuna zauważalny, dopiero gdy następują poważne objawy udaru u psa, takie jak: skrajne osłabienie psa. PIESKIE ŻYCIE, CZYLI – NIE DLA PSA … SŁOŃCE … Zbliżający się sezon letni, który nam - ludziom - radośnie kojarzy się z korzystaniem z pakietu dobrodziejstw oferowanych przez aurę, dla naszych czworonogów stanowi często okres mało przyjemny i trudny do przetrwania. Zasadniczym powodem tych rozbieżności jest odmienny sposób radzenia sobie z nadmiarem ciepła pobieranego ze środowiska przez nas- ludzi od naszych czworonożnych przyjaciół. Aby w pełni zrozumieć zakres niebezpieczeństwa wynikającego z łatwości, z jaką nasz pupil może nabawić się porażenia, konieczne jest zrozumienie podstawowego mechanizmu zawiadującego termoregulacją. Otóż, podczas kiedy człowiek emituje nadmiar ciepła za pomocą szeregu gruczołów potowych znajdujących się w skórze, pies dysponuje bardzo ograniczonym spektrum regulacji termicznej. Nie posiada on gruczołów potowych, poprzez które w naturalny sposób schładzałby organizm. Jedynym sposobem jakim dysponuje nasz pupil, jest odparowywanie wody poprzez jamę ustną, odbywające się poprzez znane nam „ziajanie”. Jest to stosunkowo niewielka powierzchnia w odniesieniu do masy ciała psa, stąd też skłonności do przegrzewania są niewspółmierne w porównaniu z człowiekiem. Efektem tego jest fakt, iż już stosunkowo niewysoka dla nas temperatura otoczenia, jaką jest np. 25-30 C dla naszego czworonoga stanowić może temperaturę zagrażającą jego zdrowiu. Fakt ten wymaga podkreślenia głównie z uwagi na to, że problem udaru kojarzony jest w ostatnim czasie z sytuacjami zamykania psów w nagrzanych samochodach. Tymczasem, problem ten, niezwykle z resztą istotny i słusznie nagłaśniany medialnie, stanowi ekstremalny już przykład braku odpowiedzialności oraz bezmyślności ludzkiej. Każdy organizm eksponowany na działanie nadmiaru ciepła oraz intensywnych promieni słonecznych, narażony jest na nieprzyjemne, a wręcz niebezpieczne skutki w postaci udaru cieplnego. Pod pojęciem udaru rozumiemy szereg zaburzeń, które wynikają głównie z niewydolności oddechowej i krążeniowej. Do najbardziej niebezpiecznych należy zapalenie opon mózgowych spowodowane ich wcześniejszym przekrwieniem a w efekcie stanem zapalnym; zasadniczą przyczyną tej dolegliwości jest przegrzanie głowy. OBJAWY UDARU: Symptomami, które powinny zwrócić naszą uwagę i zmobilizować do natychmiastowych działań są między innymi: nadmierne ziajanie i ślinotok spłycenie oddechu i jego nieregularny rytm suchość śluzówek (wargi, nos, zaciemnienie języka oraz dziąseł) wysoka temperatura ciała (temperatura fizjologiczna waha się od ok 37,5-38,5 °C) reakcje ze strony układu pokarmowego (wymioty, biegunka) drgawki, omdlenia, utrata przytomności lub osłabienie psa Istnieje jednak szereg objawów wtórnych, które są spowodowane nadmiernym odparowaniem wody z organizmu zwierzęcia prowadzącego do odwodnienia. Dochodzi wówczas do zaburzeń krążeniowych wynikających z zagęszczenia krwi (zjawisko hipowolemiczne); efektem tego zjawiska jest spowolnienie krążenia krwi w naczyniach obwodowych doprowadzające do niedotlenienia i w efekcie, do zamierania komórek a także do zaburzeń metabolicznych na poziomie komórkowym, mogących doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Niebezpieczeństwo udaru dotyczyć może każdego psa, niemniej istnieje tzw. „grupa podwyższonego ryzyka”, na którą pragniemy zwrócić uwagę Państwa. Szczególnie narażone na przegrzanie są: psy o obniżonej kondycji fizycznej(chore, weterani, suki ciężarne, psy otyłe) szczenięta, które szybciej przegrzewają się z uwagi na mniejsza wydajność powierzchni schładzania organizmu (mniejszy język) rasy brachycefaliczne (buldogi, boksery czy mopsy), o krótkich przewodach nosowych są narażone na szybkie ich wysuszenie i w efekcie przegrzanie oraz odwodnienie organizmu psy posiadające bujną szatę psy o ciemnej- czarnej sierści psy eksponowane na nadmiar ciepła lub emisję promieni słonecznych – umieszczone w boksach, budach, pozbawione możliwości schronienia się przed ciepłem W myśl zasady, że zawsze lepiej jest zapobiegać niż leczyć, pragniemy zwrócić uwagę Państwa na kilka aspektów, które pomogą uniknąć niebezpieczeństwa udaru cieplnego. Nadrzędnym i wiodącym działaniem jest chronienie psa przed ekspozycją na wysoką temperaturę oraz nasłonecznienie. Aby temu sprostać należy pamiętać o kilku podstawowych działaniach: Unikamy wyprowadzania psów podczas upałów; staramy się aby spacery miały miejsce wczesnym rankiem lub wieczorem, kiedy temperatura jest nieco niższa Unikamy pełnego nasłonecznienia; jeśli pies musi przebywać na wolnym powietrzu, zapewniamy mu dostęp do miejsc zacienionych Dbamy o to, aby pupil miał stały dostęp do chłodnej, najlepiej zmineralizowanej, niegazowanej wody W przypadku psów ras posiadających bujną szatę przeprowadzamy przed sezonem letnim zabiegi mające na celu zmniejszenie jej obfitości (strzyżenie, trymowanie) Ograniczamy aktywność ruchową psa podczas upałów; jeśli już udajemy się na spacer, pamiętamy o zabraniu wody oraz miski. Staramy się wybierać miejsca zacienione, nie eksponowane na promienie słoneczne Jeśli pies musi nosić kaganiec, dbamy o to by był to model w którym swobodnie może napić się wody oraz otwierać pysk w celu schładzania. W upalne dni nie zalecamy stosowania kagańców weterynaryjnych, które ciasno oplatają pysk uniemożliwiając prawidłowy proces chłodzenie. Nie są również zalecane kagańce zabudowane wykonane ze skóry, które mogą powodować odparzenia kufy. W czasie pobytu przy akwenach wodnych zachęcamy psa do wchodzenia do wody lub samodzielnie staramy się namaczać mu sierść. Podczas plażowania zwracamy uwagę na to, aby nasz pupil nie przebywał zbyt długo na słońcu, nawet jeśli on sam nie wykazuje inicjatywy do szukania cienia. Jeśli pomimo podjętych starań dojdzie do sytuacji, że zauważymy jakiekolwiek niepokojące objawy mogące świadczyć o tym, że nasz piesek mógł ulec udarowi cieplnemu, natychmiast powinniśmy podjąć działania mające na celu zniwelowanie niepożądanych skutków i powstrzymanie niepożądanych następstw. Przede wszystkim umieszczamy psa w chłodnym, zacienionym miejscu i robimy mu okłady z mokrego ręcznika w okolicy karku, głowy oraz podbrzusza. Pamiętajmy, że nie stosujemy metod gwałtownego schładzania psa, (wrzucanie do lodowatej wody, bardzo zimne okłady itp.) gdyż efektem takich działań może być szok termiczny. Poimy psa zmineralizowaną niegazowaną wodą lub elektrolitami; zwracamy uwagę na to, aby nie aplikować zwierzęciu płynów w sposób zagrażający jego życiu, np. poprzez ich wlewanie do jamy ustnej wbrew woli psa. Możemy też podać do lizania kostkę lodu. Podkreślamy, że podjęte przez nas działania mają jedynie charakter prewencyjny i ukierunkowane są na udzielenie psu pierwszej, niezbędnej pomocy, ukierunkowanej wyłącznie na powstrzymanie postępu niepożądanych skutków. ZAWSZE, KOLEJNYM KROKIEM JEST JAK NAJSZYBSZA KONSULTACJA Z WETERYNARZEM, KTÓRY PODEJMIE DECYZJĘ O DALSZYM LECZENIU I DO NIEJ STANOWCZO ZACHĘCAMY !!!! . 403 469 130 262 231 491 194 22

udar u starego psa