Zarys kultury starożytnej Grecji i Rzymu Okres archaiczny (800-500 przed Chr.) przynosi Grecji rozwój budownictwa świątyń, w którym prawdopodobnie w VII w. przed Chr.
Lidia Winniczuk: Teatr w Grecji i Rzymie. W: Słownik kultury antycznej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 574-583. ISBN 83-214-0406-5. Lidia Winniczuk: Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 523-534. ISBN 83-01-03113-1
epoka: Starożytność. dział: Struktura i organizacja społeczeństwa. Ateny podobnie jak Sparta również były polis nietypowa dla świata greckiego. Zajmowały dość duże terytorium jak na państwo – miasto, czyli całą Attykę. Krainę podzielona pasmami górskimi na kilka izolowanych regionów. Attyka liczy około 2400 km².
Kultura starożytnej Grecji, powstała i rozwijała się po upadku kultury mykeńskiej (helladzka kultura) spowodowanym w głównym stopniu najazdem Dorów. Za czas jej trwania przyjmuje się okres od ok. 1200.r. p.n.e do Iw. p.n.e., czyli do czasu podboju starożytnej Grecji przez Rzymian. Jednak wraz z podbojem rzymskim, nie skończył się
Klasyczne świątynie starożytnej Grecji budowano zgodnie z wiarą, że pewne kształty i proporcje są miłe bogom. Istnieją trzy główne antyczne porządki architektoniczne, które różnią się ornamentyką i proporcjami kolumn, a której konstrukcje opierają się na głowicach.
Współczesna architektura i kultura niejednokrotnie nawiązuje do architektury klasycznej, czyli architektury starożytnej Grecji i Rzymu, która rozwijała się od VI w. p.n.e do II w. n.e. Charakterystyczną cechą antycznych budynków jest symetria i zastosowanie kolumn. Symetria miała w tamtym czasie niemałe znaczenie – wierzono, że
. 466 27 132 349 118 173 392 92
architektura starożytnej grecji i rzymu
