Wyniki wyszukiwania frazy: jak traktuje silniejszego od siebie - myśli. Strona 9 z 666. Smile Myśl 25 maja 2014 roku, godz. 00:14 0,0°C Najpierw wymagam od siebie

Poniżej opiszę dokładnie, jak jak zwiększyć pewność siebie. Co zyskasz? Całkowity luz i brak stresu przy występowaniu przed większą liczbą ludzi. Spokój i pewność podczas poznawania nowych osób. Wytrwałość w dążeniu do osiągania swoich celów. A co najważniejsze, wreszcie Ty zaczniesz tak naprawdę decydować o swoim życiu. Pobierz 21-dniowy Program Poszerzania Strefy Komfortu i zwiększ pewność siebie Bezużyteczny strach Pewność siebie to myślenie w odpowiedni sposób i robienie w głowie rzeczy, które są przeciwieństwem lęku czy strachu przed nieznanym. Widzisz, w tych czasach lęk jest czynnikiem sabotującym wszelkie nasze działania. Kiedyś, gdy nasi przodkowie walczyli w lasach o przetrwanie, lęk był bardzo ważny, aby gatunek przeżył. Teraz jednak to uczucie opanowało życia większości ludzi i nie pozwala im normalnie funkcjonować. W 99% przypadków strach jest bezużyteczny i nieracjonalny. Czasy się zmieniły, a my boimy się najzwyklejszych codziennych sytuacji. Ile razy bałeś się jakiegoś egzaminu lub spotkania z nową osobą? Zastanów się, co dał Ci ten strach? Wydaje mi się, że znacznie lepiej wypadłbyś w powyższych sytuacjach, gdybyś był spokojny i pewny siebie. Pewność siebie przydaje się nie tylko w codziennym życiu. Chcesz spełnić swoje marzenia? Wielkie osiągnięcia potrzebują odważnego działania. Jeśli chcesz odważnie działać, musisz być pewny siebie. Najpierw zajmiemy się tym, czym jest pewność siebie jako podejście do otaczającego nas świata, a następnie tym jak zwiększyć pewność siebie. Zmiana podejścia i przekonań da nam pewność na głębszym i trwalszym poziomie. I na tym skup się najbardziej (pierwsze 3 akapity). Następnie opiszę kilka ćwiczeń, dzięki którym dowiedz się jak zwiększyć pewność siebie na poziomie emocjonalnym. Jest mniej trwała, bo mija, ale może być naprawdę silna. Pamiętaj więc, że pewność siebie może być emocją, która tak jak na przykład radość - raz jest, raz jej nie ma. Warto nauczyć się, jak ją wywoływać. Jednak najważniejsza dla Ciebie będzie zmiana podejścia na takie, gdzie nie będzie miejsca na lęk czy strach przed nieznanym. O tym poniżej. Relacja z samym sobą Podstawą pewności siebie jest akceptacja swojej osoby. To jest absolutnie najważniejsze. Zdaj sobie sprawę z wszystkich swoich wad i zaakceptuj je. Doceń swoją wartość. Jesteś absolutnie wyjątkową jednostką i zasługujesz na to, aby czuć się ze sobą świetnie. Jeśli chcesz wiedzieć, co mam na myśli, zrób następujące ćwiczenie: wymień sobie w głowie rzeczy związane z Tobą, z których jesteś dumny. Pomyśl o wszystkim, na przykład o tym że masz ciekawe zainteresowania, ładny pokój, fajnych przyjaciół, czy nawet że dobrze grasz w siatkówkę. Już sam fakt, że czytasz ten artykuł świadczy o tym, że jesteś zmotywowany do rozwoju, a to jest powód do dumy! Najlepiej wypisz te rzeczy - tak dużo, jak tylko potrafisz. W ten sposób wzmocnisz swoje przekonanie o własnej wartości. Znaczna część mojego autorskiego, multimedialnego programu budowania pewności siebie Life Architect BOX jest poświęcona praktycznym ćwiczeniom właśnie z zakresu pracowania nad akceptacją samego siebie i wzmacniania poczucia własnej wartości. To najlepsza droga do tego, aby osiągnąć naturalną i autentyczną pewność siebie. Pewne siebie przekonania Gdy już znasz swoją wartość, czas na zmianę przekonań. Największą chorobą ludzkości jest myśl "a co sobie inni pomyślą?". Zastanów się, ile razy robisz coś wbrew sobie, bo ktoś inny mógłby sobie pomyśleć coś dziwnego. Tak wielu ludzi pozwala kontrolować sobie życie przez strach o opinię drugiego człowieka. Jak zwiększyć pewność siebie? Musisz podjąć decyzję - albo chcesz sam decydować o swoim życiu, albo będą decydować o nim inni. Niech sobie ludzie myślą, co chcą, jakie to ma dla Ciebie znaczenie? Chyba nie chcesz za kilka lat spojrzeć na swoje życie i zauważyć, że jest ono wypadkową "potencjalnych" myśli i opinii innych ludzi. Ja chcę sam decydować o swoim życiu. Nie wydaje Ci się chore rezygnowanie z rzeczy, których pragniesz, bo według Ciebie ktoś może pomyśleć sobie coś złego o Tobie (a w większości przypadków sobie nic takiego nie pomyśli)? W mojej pracy indywidualnej z osobami, którym brakuje pewności siebie, zawsze ważną kwestią jest zmiana tych najbardziej ograniczających przekonań typu "ludzie pomyślą, że jestem dziwny", "każdy się będzie ze mnie śmiać", "oni będą się na mnie krzywo patrzeć". Te przekonania są fundamentem stresu, który się pojawia, gdy masz zacząć działać. Pozbądź się ich, a zrobisz naprawdę duży krok do przodu w zbudowaniu pewności siebie. Paradoksalnie, gdy mówisz to, co masz na myśli i działasz bez strachu o opinię innych, tym sposobem właśnie zyskujesz wielki szacunek swojego otoczenia. Ludzie wtedy widzą, że jesteś pewny swojego i że należy Ci się respekt. Pamiętaj więc - nie ma znaczenia, co inni myślą o Tobie i Twoich zachowaniach. Ty sam decydujesz o jakości swojego życia! Poniżej wypisałem przekonania, które wspomagają pewność siebie. Potraktuj je jako myśli budujące punkt widzenia, który chcesz przymierzyć na parę dni. W najbliższym czasie zachowuj się tak, jakby były one prawdziwe. To Twój mały krok do znalezienia odpowiedzi na pytanie, jak zwiększyć pewność siebie. Obserwuj, jak zmieniają się Twoje myśli i reakcje, gdy patrzysz na świat przez inne okulary. Zmiana przekonań to bardzo ważny element pracy nad poczuciem własnej wartości. Nie ma porażek, są tylko informacje zwrotne. To ja decyduję o tym, jak wpływa na mnie to, co myślą i mówią inni. To ja wybieram, jak się czuję w każdej chwili. Moje wady są normalną częścią mojego życia, akceptuję je w pełni. Wszystko jest ze mną w porządku. Jestem wartościowy i wyjątkowy. Poszerzanie strefy komfortu Kolejną kwestią jest Twoja strefa komfortu i jej poszerzanie. Strefa komfortu to zakres zachowań i sytuacji w Twoim życiu, w których czujesz się komfortowo, bezpiecznie i pewnie. Rzeczy, które są poza Twoją strefą komfortu, wywołują w Tobie stres i niepewność. Przykładowo, podchodzenie do nieznajomych osób na imprezie w celu nawiązania znajomości może leżeć poza Twoją strefą komfortu, ale już pytanie ich o godzinę może się w niej znajdować. Cała sprawa polega na tym, aby cały czas poszerzać tę strefę i włączać do niej nowe elementy Twojego życia. Gdy coś się w niej znajduje, nigdy nie będzie wywoływać w Tobie lęku czy stresu. Jak poszerzać swoją strefę komfortu? Tylko i wyłącznie poprzez robienie rzeczy, które znajdują się poza jej granicami. Bo gdy doświadczysz na samym sobie, że Twoje obawy nie miały sensu, już więcej się one nie pojawią. Dlatego codziennie rób rzeczy, które wcześniej wywoływały w Tobie lęk. To bardzo ważny krok do tego, jak zwiększyć pewność siebie. Kilka przykładów. Idąc ulicą uśmiechaj się szczerze do nieznajomych. Jadąc tramwajem lub autobusem, śpiewaj pod nosem jakąś piosenkę, wyraźnie poruszając ustami. Odwiedzaj miejsca w mieście, w których nigdy nie byłeś. Zagaduj na ulicy do osób, których nie znasz. Pytaj ich o drogę lub opinię na jakiś temat. Przejdź przez supermarket z jedną ręką uniesioną w górze. Idź sam do klubu i poznawaj ludzi. Wskocz do fontanny. Ok, chyba już załapałeś na czym to polega :) Takie "misje" to zdecydowanie najlepszy sposób na zwiększenie swojej pewności siebie. Jak już je będziesz robić, Twoja strefa komfortu powiększy się szybko i trwale, a razem z nią Twoja pewność siebie. I to się tyczy wszystkich obszarów życia. Chcesz być bardziej pewny siebie, występując publicznie? Jak najczęściej występuj publicznie. Dzięki takiemu podejściu będziesz czuć się znacznie lepiej w zdecydowanie większej liczbie kontekstów. Pamiętaj żeby robiąc wszystkie te czynności, czuć się jak najlepiej, z absolutnym luzem i poczuciem pewności siebie. Wypisz sobie na kartce czynności, które będziesz robić przez następny tydzień. Wybierz z powyższych lub wymyśl swoje i wpisz po jednej na każdy dzień. Zacznij od najdrobniejszych rzeczy (np. uśmiechanie się do ludzi na ulicy), wybierając potem coraz trudniejsze czynności. Zobaczysz, że tylko na początku przyprawią Ci trochę stresu. Po krótkim czasie będziesz wręcz czuć, jak stajesz się coraz bardziej pewny siebie. Kiedyś po jednym z prowadzonych przeze mnie szkoleń razem z uczestnikami poszliśmy do centrum miasta i zaczęliśmy robić rzeczy, które społecznie mogły być uznane za "dziwne". Już po godzinie tego typu zabawy większość z nas złamała swoje bariery i pojawił się luz oraz pewność siebie. Jeśli potrzebujesz dobrego planu zadań na każdy dzień, polecam Ci zapoznanie się z Programem Poszerzania Strefy Komfortu, który zawarłem w moim autorskim programie rozwoju osobistego Life Architect BOX - Zbuduj prawdziwą pewność siebie. To 30-dni metod i ćwiczeń, dzięki którym wzmocnisz swoją samoocenę i poczucie własnej wartości. To odpowiedź na pytanie, jak zwiększyć pewność siebie w praktyce. Pewność siebie jako emocja Innym sposobem na bycie pewnym siebie jest wywoływanie jej poprzez podkręcenie emocji. Możesz sprawić, że w określonych sytuacjach będziesz czuć przypływ odwagi i zdecydowania. Poniżej opisuję kilka ćwiczeń z książki Paula McKenny pod tytułem "Grunt to pewność siebie", które pomogą Ci zwiększyć pewność siebie. - Wyobraź sobie, że siedzisz na krześle, a naprzeciwko Ciebie siedzi nieco pewniejsza wersja Ciebie. Teraz wyobraź sobie, że wchodzisz w ciało tej osoby i na chwilę stajesz się nią. Obserwuj świat z jej perspektywy i wczuj się w jej emocje. Przed sobą zobacz siedzącą na krześle jeszcze pewniejszą i bardziej wyluzowaną wersję siebie. Wciel się w nią. Powtarzaj te kroki jeszcze kilka razy, aż przepełni Cię pewność siebie. - Pomyśl o jakiejś osobie, która jest bardzo pewna siebie. Może być to postać z jakiegoś filmu. Wyobraź sobie sytuację, w której ta osoba w pełni wykazywała się tymi cechami. Następnie wciel się w tę postać i bądź nią przez kilka chwil. Patrz jej oczami i zachowuj się tak jak ona. Opuść jej ciało i wyobraź sobie siebie w jakiejś życiowej sytuacji, zachowując się tak jak ta osoba. - Trening przed lustrem. Stań przed lustrem. Przez całą pierwszą minutę wyświetlaj w swojej wyobraźni ruchome filmy z Tobą w roli głównej. Zobacz swoją przyszłość i momenty w których odnosisz sukces. Niech obrazy będą żywe i kolorowe. Druga minuta: zamknij oczy i pomyśl o kimś, kto Cię bardzo kocha. Teraz otwórz oczy i spójrz na siebie oczami tej osoby. Poczuj tą szczerą miłość. Przez całą trzecią minutę praw sobie komplementy. Mów do siebie głośnym i pewnym głosem wewnętrznym i mów same miłe rzeczy. Wykonuj to ćwiczenie codziennie, potrzebujesz na nie tylko 3 minuty. - Pewność siebie a fizjologia. Gdy idziesz przez miasto, idź wyprostowany z klatką piersiową wypiętą do przodu. Głowę miej wysoko i patrz przed siebie. Idź wolniej niż zwykle. Bądź całkowicie wyluzowany, stawiaj pewne kroki. Ćwicz taką postawę, aż stanie się to Twoim nawykiem. Sam sposób takiego chodzenia uruchomi w Tobie emocję pewności siebie, a ponadto będziesz odbierany przez innych jako osoba spokojna, zdecydowana, opanowana i pewna swojego. Jeśli dokładnie zajmiesz się każdym z opisanych przeze mnie aspektów pewności siebie, gwarantuję Ci, że zwiększysz jej poziom w znacznym stopniu. Pomoże Ci to na każdym kroku Twojego życia. Daj znać w komentarzach o efektach Twojej pracy! A jeśli chcesz dokonać gruntownej zmiany w zakresie swojej pewności siebie w ciągu 30 dni, koniecznie zobacz wspomniany wcześniej program Life Architect BOX - Zbuduj Prawdziwą Pewność Siebie. To najbardziej skuteczne, kompletne i zaawansowane narzędzie w temacie pewności siebie, jakie do tej pory utworzyłem. Przez 30-dni, za pomocą szkoleniowych nagrań video i ćwiczeń audio będę dla Ciebie jak osobisty coach pewności siebie. Zachęcam Cię również do przeczytania mojego najnowszego artykułu, który znajdziesz tutaj: Pewność siebie. Wyniki wyszukiwania frazy: jak traktuje silniejszego od siebie. Strona 661 z 666. Kullka Myśl 10 stycznia 2013 roku, godz. 5:16 85,9°C Nie obwiniaj siebie o Organizatorzy mistrzostw świata w Eugene długo rozpaczali nad brakiem rekordów świata. Aż pojawiła się fenomenalna Sydney McLaughlin i rekord w biegu na 400 metrów przez płotki wręcz zdemolowała. Dziś, w ostatnim dniu mistrzostw, amerykańska publiczność dostała, jakby w nagrodę za cierpliwość, aż dwa najlepsze w historii wyniki. A czym mogli ekscytować się Polacy? Właściwie to niczym – Pia Skrzyszowska, mimo wyrównania życiówki, odpadła w półfinale biegu na 100 metrów przez płotki, a męska sztafeta 4×400 metrów zajęła w swoim finale ostatnie treści Rekord na płotkach i rekord w tyczce Pia z życiówką, sztafeta ostatnia w finale Mistrzostwa Amerykanów, Europa w odwrocieRekord na płotkach i rekord w tyczceSesja wieczorna, ostatnia na tych mistrzostwach, zdecydowanie nas nie rozczarowała. Zresztą trudno by było inaczej, bo była napakowana finałami. Większość z nich oglądaliśmy, owszem, zaciekawieni rywalizacją, ale bez wypieków na twarzach. O nich więc za chwilę. Bo wypada przede wszystkim napisać, że już pierwsza konkurencja tejże sesji zakończyła się… rekordem świata. I wcale nie był to finał. Rekord padł bowiem w pierwszym półfinale biegu na 100 metrów przez s. O osiem setnych lepszy od poprzedniego najlepszego w historii 100 metrów przez płotki te osiem setnych to już ogromna rzecz. Ale jeszcze bardziej imponuje to, kto ten rekord pobił. Zrobiła to bowiem Tobi Amusan z Nigerii. Afrykanka w sobotę, w eliminacjach, ustanowiła rekord swojego kontynentu wynikiem… s. A już dzień później zeszła z życiówką o niemal trzy dziesiąte sekundy w dół. – Chciałam wyjść na bieżnię i po prostu pobiec. Zrobiłam, co musiałam. Teraz czekam na finał – mówiła po swoim starcie. I my też czekaliśmy na finał, przekonani, że być może zobaczymy coś równie wiecie co? Zobaczyliśmy. W finale Nigeryjka bowiem swój najlepszy rezultat… jeszcze poprawiła! I do mety dobiegła z wynikiem s. Problem jedynie w tym, że wiatr ( m/s w plecy) był zbyt mocny, by uznać ten wynik za oficjalny. Rekordem świata – po przejściu standardowej procedury ratyfikacji – zostanie więc ten z półfinału. Ale wydaje się, że Amusan oraz inne płotkarki powoli będą ostrzyć sobie zęby nawet na złamanie granicy 12 sekund. Bo jedno wypada tu jeszcze dodać – Nigeryjka ani w półfinale, ani w finale nie pobiegła idealnie. Zapas ma więc z pewnością duży był zapas Armanda Duplantisa nad poprzeczką, gdy Szwed po raz kolejny bił rekord świata. Tym razem był to jednak rekord wyjątkowy, bo po raz pierwszy od czasów Serhija Bubki (konkretnie: od lipca 1994 roku, wtedy m) absolutny rekord świata ustanowiony został nie w hali, a na stadionie, czyli tam, gdzie tyczkarze muszą brać pod uwagę choćby podmuchy wiatru i skacze się im trudniej. Duplantis zrobił to zresztą z pewnością nie po raz ostatni – bo nawet dziś, w swoim rekordowym skoku na m, zapasu nad poprzeczką miał tyle, że śmiało mógłby atakować m. A przecież to gość, który z roku na rok staje się wyłącznie 𝐧𝐚𝐣𝐥𝐞𝐩𝐬𝐳𝐲, 𝐃𝐔𝐏𝐋𝐀𝐍𝐓𝐈𝐒❗️❗️ Niesamowity Mondo po raz kolejny pobił rekord świata w skoku o tyczce. Od teraz to… 6⃣,2⃣1⃣ metra! Czy ktoś kiedykolwiek pokona tego wariata?! #Eugene2022 #tvpsport TVP SPORT (@sport_tvppl) July 25, 2022Trudno zresztą oddać słowami to, jaką przewagę ma nad rywalami. Tam, gdzie inni się zatrzymują – a więc na granicy sześciu metrów – on skacze, jakby to nadal była rozgrzewka. Po tym, jak zapewnił sobie już złoto, bez trudu przeskoczył (ustanawiając tym samym nowy rekord mistrzostw), a potem zmienił tyczkę i zaatakował rekord świata. W pierwszej próbie jeszcze nie wszystko poszło dobrze, ale w drugiej pokazał, że nie ma sobie równych. Końca jego dominacji na razie nie tylko nie widać, ale wręcz trudno sobie wyobrazić, że nagle mógłby pojawić się ktoś, kto mu zagrozi. Reszcie pozostała po prostu walka o drugie jest są też Amerykanie w sztafetach 4×400 metrów – zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet triumfowali właśnie gospodarze, a Sydney McLaughlin pokazała, że szybka jest również bez płotków, znakomicie biegnąc na ostatniej zmianie i zapewniając USA złoto. W dziesięcioboju znakomity drugi dzień zaliczył Kevin Mayer, dzięki czemu zdobył drugi w karierze tytuł mistrza świata. Skok w dal wygrała – zgodnie z przewidywaniami – Malaika Mihambo, zdobywając dla Niemiec ich jedyne złoto w Eugene. W biegu na 5000 metrów mężczyzn fantastycznym finiszem popisał się Jakob Ingebrigtsen, który cały start rozegrał po swojemu i zgarnął złoto, wygrywając z biegaczami z Afryki. A na 800 kobiet znacznie bardziej zażartą walkę niż oczekiwano musiała stoczyć Athing Mu, która ostatecznie odparła jednak ataki Kelly Hodgkinson z Wielkiej Brytanii i dała USA kolejny złoty co z Polakami?Pia z życiówką, sztafeta ostatnia w finaleCóż, emocji ostatniego dnia wiele nie mieliśmy. Dawid Tomala w chodzie na 35 kilometrów był daleko za podium, ale ostatecznie to specjalnie nie dziwiło – dla niego był to dopiero drugi start w karierze na tym dystansie, a w okresie przygotowawczym miał sporo problemów ze zdrowiem. Z kolei w sesji wieczornej patrzyliśmy jedynie na Pię Skrzyszowską oraz sztafetę 4×400 metrów, ale męską – bo to tej udało się dostać do finału. Ani po naszej płotkarce, ani po czterystumetrowcach medali jednak nie się okazało – sztafeta w swoim biegu dotarła do mety na ostatnim, dziewiątym miejscu. Jednak sama jej obecność w finale, biorąc pod uwagę mnogość problemów i nienajlepszą formę Kajetana Duszyńskiego oraz Karola Zalewskiego, czyli dwóch liderów, i tak była miłą niespodzianką. W dzisiejszym finale widać było jednak, że nie tylko do najlepszych, ale i do ekip z miejsc 4-7. sporo nam zabrakło. Choć to nie tak, że na miejsce w środku stawki nie mieliśmy szans. O tym, że go nie zajęliśmy zadecydował splot różnych wszystkim trudów drugiego szybkiego biegu w ciągu dwóch dni nie wytrzymał do końca rozpoczynający sztafetę i jeszcze stosunkowo niedoświadczony Maksymilian Klepacki. Choć przez 300 metrów wydawało się, że do zmiany dobiegnie mniej więcej na piątym miejscu, ostatecznie przekazał pałeczkę Karolowi Zalewskiemu jako jeden z ostatnich. Po wyrównaniu Karol znalazł się więc na dziewiątym miejscu, ale stosunkowo niedaleko za grupą. Tyle że to już sprawiało, że gdy sam oddawał pałeczkę, musiał nadrobić sporo metrów, wybiegając na zewnętrzne tory (a i tak miał świetny międzyczas, Niestety, gdy podał pałeczkę Mateuszowi Rzeźniczakowi, temu drogę zagrodził jeden z kończących zmianę rywali. Polak musiał wyhamować, ominąć go i dopiero wtedy ruszyć w pogoń za resztą stawki. A przez to stracił sporo metrów, których nie udało się już nadrobić ani jemu, ani Kajetanowi swoje występy ostatniego dnia mistrzostw skończyła Pia Skrzyszowska, która nie weszła nawet do finału biegu na 100 metrów przez płotki, ale… paradoksalnie ma więcej powodów do zadowolenia. Zrealizowała bowiem założony przez siebie cel – pobiegła na miarę życiówki. Co prawda nie pobicia, a wyrównania, ale to i tak oznaka tego, że do Eugene przyjechała w znakomitej dyspozycji. A że jej czas – s – nie dał awansu do biegu o medale, to pokazuje tylko, jak niesamowite były rywalki (w 2019 taki rezultat wystarczyłby do finału, a w nim dałby 5. miejsce, tak samo na igrzyskach w Tokio).– Przed swoim biegiem widziałam tylko, że we wcześniejszym padł rekord świata i że ustanowiła go Nigeryjka. Więc wiedziałam, że było szybko. Kompletnie nie spodziewałam się, że ktoś może pobić rekord świata. Próbowałam wyrzucić to z głowy i pobiec jak najlepiej. Myślałam, że taki wynik, jak mój, może dać awans do finału, ale rywalki pobiegły jeszcze lepiej. Wielkie imprezy mnie motywują, chciałam tu pobić życiówkę, udało się ją wyrównać. Teraz celem są mistrzostwa Europy w Monachium, tam chcę walczyć o medale i złamać wreszcie granicę s – mówiła Pia na antenie TVP o medale – nawet złoto – jest w jej wykonaniu w Niemczech zresztą jak najbardziej realna. Z Europejek na listach światowych lepszy wynik ma tylko Cindy Sember, która dziś pobiegła Amerykanów, Europa w odwrocieMistrzostwa świata w Eugene zdominowały – tak, jak to miało mieć miejsce – Stany Zjednoczone. Amerykanie w pierwszych MŚ, które zorganizowali na swojej ziemi, kompletnie odsadzili konkurencję, zdobywając 33 medale. Co, oczywiście, nie jest żadnym zaskoczeniem. Ba, kilka, zdawałoby się pewnych, krążków reprezentanci gospodarzy po drodze stracili – choćby złoto sztafety 4×100 metrów mężczyzn, gdzie zaskoczyli ich Kanadyjczycy z fenomenalnym Andre De Grasse na finiszu. Dla ogólnej klasyfikacji ma to jednak co najwyżej takie znaczenie, że nie pobili przez to swojego najlepszego wyniku w historii, ustanowionego trzy lata temu. Wtedy, w Dosze, mistrzostwa skończyli z bilansem 14 złotych, 11 srebrnych i 4 brązowych Eugene byli tego wyniku bardzo blisko. Ostatecznie zgarnęli 13 złotych, 9 srebrnych i 11 brązowych. Chociaż najważniejsze są złote medale (i dlatego wynik z 2019 jest uznawany za lepszy), to zdobywając 33 krążki, Amerykani w Eugene wyśrubowali rekord liczby medali zdobytych przez jeden kraj na mistrzostwach ich plecami uplasowały się inne potęgi, ale wyspecjalizowane w konkretnych konkurencjach. Po 10 medali zgarnęły więc Etiopia (4-4-2), Jamajka (2-7-1) i Kenia (2-5-3). Afrykańskie nacje tradycyjnie najmocniejsze są w biegach długodystansowych, a Jamajka popisała się szczególnie w sprintach kobiet (jej złota pochodzą z biegów na 100 i 200 metrów, w tym pierwszym podium było w całości jamajskie) oraz sztafetach. Za plecami tej „biegowej” trójki w klasyfikacji medalowej znalazły się Chiny (2-1-3), Australia (2-0-1) i Peru (2-0-0, oba złota autorstwa Kimberly Garcia Leon, która wygrała chód na 20 i 35 kilometrów).Tu trzeba zadać sobie ważne pytanie: gdzie podziała się Europa? Bo owszem, Wielka Brytania potrafiła zgarnąć sześć medali, ale tylko jedno złoto. I w klasyfikacji medalowej skończyła nawet za… Polską! To nasza reprezentacja była bowiem najlepsza ze wszystkich ze Starego Kontynentu. I to mimo tego, że – w porównaniu do wyniku z poprzednich kilku mistrzostw, a już w ogóle igrzysk w Tokio, gdzie zdobyliśmy dziewięć medali, w tym cztery złota – poradziliśmy sobie stosunkowo słabo, przeżywając po drodze kilka rozczarowań. Największym był oczywiście brak awansu do finału sztafety 4×400 metrów kobiet. Ale złoto Pawła Fajdka i trzy srebra – jedno Wojciecha Nowickiego oraz dwa Katarzyny Zdziebło – wystarczyły, by móc się mianować europejską sprawa, że to nie tyle świadczy dobrze o naszej lekkiej atletyce (choć to w dalszym ciągu wynik przyzwoity), co źle o innych europejskich reprezentacjach. Powiedzmy sobie bowiem wprost: nasza postawa na tych mistrzostwach wybitna nie była. A i tak wystarczyła na ósme miejsce w klasyfikacji medalowej, najlepsze z europejskich reprezentacji. W nieco bardziej miarodajnej klasyfikacji punktowej – biorącej pod uwagę finały i miejsca w nich – Polacy też zajęli ósmą lokatę (i drugą w Europie, lepsza była Wielka Brytania), ale 49 punktów i obecność w ledwie 9 finałach to nasz najsłabszy wynik od MŚ 2011, gdy zdobyliśmy 46 oczek (w 11 finałach).Innymi słowy: z pewnością mogło być lepiej, ale… właściwie spisaliśmy się na miarę oczekiwań. Przed mistrzostwami zakładano cztery medale. Choć dwa miały nam w tych założeniach dać sztafety – mieszana i kobiet – 4×400 metrów, a ani jednej, ani drugiej się to ostatecznie nie udało (straty te nadrobiła Zdziebło).Oby więc w Monachium, na mistrzostwach Europy, udało się te niepowodzenia choć trochę sobie powetować. A do tego dołożyć choćby medale Pii Skrzyszowskiej czy Adrianny Sułek, która zachwyciła nas występami w siedmioboju i skończyła tuż za podium. I wtedy może być naprawdę Newspix
Niezależnie od tego jak bardzo świat na Ciebie napiera w Tobie jest coś silniejszego, coś lepszego. Masz to w sobie! Dopóki żyjesz jesteś zwycięzcą.
Życie ma wiele wzlotów i upadków, a my nie zawsze wiemy, jak sobie z nimi radzić. Strach i ignorancja są bardzo potężnymi wrogami w naszym codziennym życiu. Dlatego silna psychika może być bardzo przydatna do radzenia sobie z nieoczekiwanymi przeszkodami, które zwykle pojawiają się bez psychika wymaga naszej pracy nad sobą, dlatego w dzisiejszym artykule poznaj kilka wskazówek jak ją osiągnąć!Po co nam silna psychika?Zmieniając pewne nawyki i ogólne postrzeganie życia, możesz uodpornić się, czyli: zdobyć zdolność przezwyciężenia wszelkich niekorzystnych sytuacji i umiejętność kontynuowania podjętych celów pomimo przykrych cecha osobowości sprawi, że staniesz się bardziej silny psychicznie, niezłomny i będziesz w stanie zobaczyć wiele sytuacji jako “szklankę w połowie pełną”. Wszyscy mamy problemy, ale różnica polega na tym, jak postępujemy w obliczu przeciwności odpornym nie oznacza, że ​​nic Cię nie martwi i że nie masz problemów, ale raczej wiesz, jak kontrolować swoje emocje i jak wykorzystać swoje umiejętności, aby wyjść cało z każdej jak być silnym psychicznieNie chodzi o to, by udawać, że jesteś silny, ale o bycie takim naprawdę. Jeśli chcesz płakać, to płacz; jeśli chcesz krzyczeć, to krzycz, tylko nie stój tak z założonymi już pokonasz kryzys, zacznij działać i pracuj nad zmianą sytuacji. Zwróć uwagę na te rady, które pomogą Ci być emocjonalnie silnym:1. Myśl o trudnościach jak o możliwościachJakkolwiek katastrofalna nie wydawałby się sytuacja, w której się znalazłeś, zawsze możesz podnieść się z popiołów jak feniks. Skoncentruj się na możliwościach, a nie na sposób na to, żeby czerpać korzyści z każdej Silna psychika – rozpoznawaj wyzwaniaSiła psychiczna i emocjonalna zasadniczo polega na dostosowaniu się do trudności w najlepszy możliwy sposób. Po doświadczeniu bólu, udręki lub stresu, następnym krokiem jest zebrać się w sobie i swoje umiejętności, aby móc tworzyć plany i oczywiście je realizować. Myśl o swoich celach z pozytywnej perspektywy i kontroluj te silne impulsy, które karzą Ci zrezygnować ze swoich marzeń. Możesz osiągnąć wszystko, jeśli robisz krok po Motywuj sięKonieczne jest skupienie się na tym, co Cię motywuje. Skoncentruj się na ludziach lub rzeczach, o które warto walczyć, a dzięki temu będziesz mógł trwać w swoich postanowieniach i być konsekwentnym w dążeniu do celu. Ważne jest, aby jasno wiedzieć, czego chcesz i jak możesz to Silna psychika – zaakceptuj porażkiOczywiście nie możemy kontrolować wszystkiego, a popełnianie błędów jest również częścią procesu uczenia się. Na pewno słyszałeś powiedzenie “Kto nie ryzykuje ten nie zyskuje”, możemy do tego dodać: “Kto nie popełnia błędów, nie robi postępów”.Jeśli obawiasz się porażki, oznacza to, że Twoja psychika nie jest wystarczająco konstruktywną krytykę, nie pozwól, aby niespodziewane wypadki odbierały Ci chęć do działania. Pamiętaj, że w każdej złej rzeczy, która Ci się przytrafia, zawsze możesz znaleźć coś ćwiczyć i próbować wiele razy, zanim osiągniesz pożądany rezultat. Musisz pozwolić sobie na Skup się na swoich mocnych stronachJeśli skupisz się na tym, co robisz dobrze, będziesz silniejszy emocjonalnie i bardziej optymistyczny. Na przykład, jeśli umiesz błyskawicznie uporządkować dowolne pomieszczenie, możesz skorzystać z tego “daru”, gdy biuro jest w katastrofalnym stanie, a Ty masz ważną może jedna z Twoich umiejętności to podtrzymywanie dobrych kontaktów z ludźmi i gotowość do pomocy, gdy inni tego potrzebują. Zapamiętaj swoje mocne strony, wzmocnij swoje umiejętności, pozwól się prowadzić temu, co robisz Silna psychika – ignoruj negatywnie nastawionych ludziNiestety, jesteśmy otoczeni ludźmi, którzy mówią negatywnie o innych i zawsze widzą szklankę w połowie pustą. Ci ludzie niczego nie wnoszą do Twojego życia, a co gorsza, wiele Ci negatywny wpływ nie pozwala by silna psychika się rozwinęła, ponieważ kopiujesz ich nawyki. Nie pozwól pesymistom na Ciebie ktoś Ci powie, że nie możesz czegoś zrobić, pokaż mu, że się myli. Albo jeszcze lepiej – sam sobie udowodnij, że to inni byli w błędzie. Zdystansuj się w stosunku do tych, którzy widzą jedynie problemy, zamiast Panuj nad emocjamiChociaż może się to wydawać trudne, da się to osiągnąć przy odrobinie cierpliwości. Szczęście nie znajduje się w uśmiechu od ucha do ucha przez 24 godziny na dobę, ale raczej w utrzymywaniu umysłu w stanie równowagi. Tłumaczenia w kontekście hasła "coraz silniejszego" z polskiego na angielski od Reverso Context: Ta procedura legislacyjna ma duże znaczenie, szczególnie w czasach coraz silniejszego rozwoju lotnictwa, i dlatego nie należy dopuścić do dalszych opóźnień. Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 20:44 po 1 nie podchodź do niego pierwszy bo wtedy to ty bedziesz agresorem. W sytuacji kiedy juz musisz walczyc. Uderz w splot słoneczny albo w nos i po zawodach xd blocked odpowiedział(a) o 20:45 skoro on jest silniejszy,to nawet jak go walniesz to on przecież się podniesie i cię tylko go że walniesz go tak że już nie wstanie,ale za to dostaniesz 20 sobie. wpisz na yt jak szybko zakończyć bójkę zobaczysz dwa chwyty trochę poćwiczysz i tyle typek leży Wez kija i zacznij go bic po nogach nawet nie podejdzie :> Szybko wyłapał na roj bomba na banie i kończymy balet. nie musisz dziękować Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Poniżej przedstawiamy główne cechy silnej osobowości. 1. Silna osobowość a optymizm. Bycie optymistą to skłonność do stawiania czoła trudnościom z dobrym nastawieniem, wytrwałością i nadzieją. Ogólnie rzecz biorąc, jest to podejście, które umożliwia znajdowanie rozwiązań, zalet lub możliwości, kiedy znajdujemy się w
Gabrysia, odkąd pamięta, nie słyszała od ojca dobrego słowa. - Jestem nieślubnym dzieckiem – mówi. – Od zawsze słyszałam, że jestem ta gorsza. Wszystko co złe było przeze mnie. Teraz moje dzieci muszą doświadczać tego samego, bo dziadek ich nie akceptuje.(zobacz zdjęcia) Niestety, mieszkają razem. W domu wielokrotnie interweniowała policja. W szkole, nauczyciele również zauważyli, że dzieci ciągle są przestraszone, stronią od innych, boją się wracać do domu. Gabrysia dwa razy składała doniesienia o znęcaniu się nad nią i jej dziećmi. Trzecie doniesienie złożyła szkoła. Wszystkie sprawy umarzano ze względu na… brak znamion czynu zabronionego. - Dzieci pani Gabrieli opowiadały nam, że dziadek krzyczy na mamę, że w domu dochodzi do ostrych kłótni i bójek – mówi Elżbieta Doniec, rzecznik Prokuratury Rejonowej Kraków – Nowa Huta. – Ale druga strona twierdzi to samo, dodaje. Macocha Gabrysi słusznie zauważyła, że najlepszą obroną jest atak, dlatego również złożyła w prokuraturze doniesienie. Twierdziła, że Gabriela rażąco zaniedbuje swoje dzieci. Prokuratura wszczęła sprawę o odebranie matce praw do opieki nad dziećmi. Sąd oddalił wniosek prokuratury, ale biorąc pod uwagę niepełnosprawność matki i ostry konflikt w rodzinie - przyznał jej kuratora. Ojciec i macocha nie poddali się: złożyli nowe doniesienie – tym razem o znęcanie się psychiczne i fizyczne nad nimi. - Prokurator staje wyraźnie po stronie rodziców Gabrysi – mówi Anna Dyszy – Kasprzycka, wychowawczyni córki Gabrieli. – Poucza ją, jak wychowywać dzieci. Małgosia boi się, że zabiorą ją od mamy. Prokuratura postawiła Garbieli zarzuty. Nikomu jednak nie przyszło do głowy, że niepełnosprawna kobieta nie może pobić silniejszego od siebie ojca i jego żony! Prokuratorzy przejrzeli na oczy dopiero, gdy Gabriela pojawiła się u nich osobiście. Matka żyje nadzieją, że jej ostatnie odwołanie wreszcie zostanie rozpatrzone pozytywnie.
To ja dziś. Idę z podniesioną głową, spokojna i bezpieczna. Ale ta moja pewność siebie, to wypadkowa wielu wydarzeń w życiu. Wiem, że miałam dużo szczęścia: cudowny dom rodzinny, wrażliwych nauczycieli i względny jak na tamte czasy komfort finansowy.
Problemy z poczuciem własnej wartości bardzo często bywają źródłem cierpienia. Codzienne społeczne sytuacje rodzą mnóstwo okazji, które sprawdzają naszą samoocenę. Dosłownie każda sfera naszego życia wymaga od nas choćby odrobiny pewności siebie, na którą ma wpływ wiele czynników. Nie jesteśmy w stanie cofnąć się do przeszłości i uratować naszego dzieciństwa, ale nad niektórymi sprawami możemy popracować. Z całkiem niezłymi rezultatami. Znasz podobną historię? Kuba nie lubił dużych grup ludzi. Przejmował się, jak to go ludzie odbiorą, jeśli powie „A”, zrobi „B” albo pomyśli „C”. Unikał wyzwań. Ubierał się szaro i przeciętnie, aby nie rzucać się w oczy. Gdy tylko ktoś go skrytykował (bezpodstawnie lub konstruktywnie), zniechęcał się i godzinami rozmyślał o swoich błędach. Nawet gdy ktoś mu się w kolejkę nieładnie wepchnął, obwiniał za to siebie, udając, że nic się nie stało. I bardzo go to wszystko przytłaczało. Brak wiary w siebie sprawił, że nie poszedł na studia, o których marzył, bo mama widziała go jako inżyniera, a on sam nie umiał sobie wyobrazić, że mógłby zostać dobrym weterynarzem, mimo że od dziecka był zafascynowany zwierzętami. Oprócz tego Kuba nigdy nie miał dziewczyny. Choć bardzo chciał zagadać do Anki, dziewczyny, którą spotykał często na spacerach ze swoim psem, zawsze spuszczał głowę, gdy tylko ją zobaczył. Miał też wrażenie, że znajomi go wykorzystują. Nie potrafił nawet powiedzieć „nie” osobom, których nie lubił. Bał się konfrontacji i publicznego wyrażania własnego zdania. Kuba ma dziś skończone 28 lat. Jest nieszczęśliwy. I choć nigdy nie powiedział na głos, co jest tego przyczyną, to gdzieś tam w głębi zawsze to wiedział. Być może nie miał również odwagi, aby to przyznać. I zacząć to zmieniać, szczególnie jeśli uświadomi sobie, że życie również ma termin ważności. Co możemy poradzić Kubie i nie tylko jemu, aby zacząć wierzyć w siebie i swoje możliwości? Trzy rzeczy. Wyrozumiałość i życzliwość dla samego siebie Często się krytykujesz? Obwiniasz? Wewnętrznie karzesz? Przestań to robić. Świat jest miejscem, w którym nie brakuje sytuacji i osób, które będą Ci mówić, że do czegoś się nie nadajesz, jesteś gorszy, głupszy, brzydszy i słabszy. Jeżeli dokładasz do tego negatywne komentarze skierowane do samego siebie, skąd ma się brać Twoje poczucie samoskuteczności? Ludziom bardzo często brakuje wyrozumiałości dla siebie samych – są dla siebie tak surowi, jak tylko to możliwe. Nie pozwalają sobie na potknięcia, błędy, swobodę funkcjonowania. Dostrzegają tylko swoje wady i słabości. Zastanów się, jakie komunikaty pojawiają się w Twojej głowie, gdy coś Ci nie wychodzi albo coś przykrego Cię spotyka. Zapisz je na kartce. Być może zdziwisz się, ile negatywności i przykrych określeń słyszysz każdego dnia od, uwaga, samego siebie! Spróbuj zmienić treść swoich myśli automatycznych. Kiedy znowu staniesz w sytuacji, w której uruchamia się Twój wewnętrzny krytyk, oznajmij mu stanowczo, żeby spadał. Zamiast tego posłuchaj tego pozytywnego gościa od wyrozumiałości, który Cię wesprze i doda kilka słów otuchy. Problem z życzliwością do samego siebie jest bardzo złożony, ale warto uznać kilka rzeczy za oczywiste: możesz podejmować decyzje zgodnie ze swoimi potrzebami. Zasługujesz na to, aby osiągać sukcesy. Poznawać innych ludzi i czuć się w ich towarzystwie swobodnie. Robić to, na co masz ochotę, dawać sobie pozwolenie na bycie sobą. Masz do tych rzeczy po prostu święte prawo, o którym z określonych przyczyn przyszło Ci zapomnieć. Branie odpowiedzialności za swoje życie W dzisiejszych czasach, w dobie Internetu i posiedzeń kawowych w Starbucks’ie, łatwo zrezygnować z brania odpowiedzialności za własne życie. Obecny świat to ułatwia, idąc przy okazji na rękę wszystkim osobom, których poczucie własnej wartości kuleje. Wiele wśród młodych ludzi jest dziś Piotrusiów Panów, którzy chcą sztucznie przedłużyć swoje dzieciństwo, unikając wchodzenia w dorosłość, która niesie za sobą wiele poświęceń. Poświęceń, które notabene i tak się pojawiają prędzej czy później w życiu każdego człowieka (czym dłużej się z tym walczy, tym bardziej kiedyś staje się to bolesne, bo np. 25 latek ma znacznie więcej możliwości niż 35 latek). Warto pamiętać, że niepodejmowanie decyzji… to też decyzja. Fakt, że rezygnujesz z pójścia na imprezę, na której możesz kogoś poznać lub to, że latami siedzisz w pracy, której nienawidzisz – to wszystko jest Twoim świadomym wyborem. Jeżeli przypominasz łódkę, która płynie tam, gdzie wiatr zawieje, nie jesteś w stanie zbudować wiary w swoje możliwości. Dopiero gdy postanowisz, że, np. rzucisz studia, które nie są dla Ciebie, zerwiesz toksyczną znajomość lub zadbasz o swoją figurę – odzyskasz poczucie kontroli wiążące się nierozerwalnie z pewnością siebie. Takie rozważania na poziomie egzystencjalnym są potrzebne, bo człowiek musi mieć jakieś ukierunkowanie, aby jego istnienie miało sens. Jeśli go nie ma, to podświadomie można zacząć kwestionować swoją wartość. „Jestem bezużyteczny, nikomu niepotrzebny”, „Nie ma rzeczy, w której jestem dobry”. Nawet cierpieniu można nadać znaczenie, bo jeśli się cierpi, to znaczy, że coś się poświęca, z czymś się walczy – to zawsze przejaw samostanowienia, faktu, że coś się jednak robi. Powiedzmy, że całe dnie spędzasz na graniu w gry video lub oglądaniu zdjęć kulturystów na Instagramie. Możemy się chyba zgodzić, że delikatnie mówiąc – nie jest to produktywnie spędzony czas. Takie działania niczego nie wnoszą. Nie pomagasz nikomu w ten sposób. Nie dbasz o rozwój swoich kompetencji społecznych ani zawodowych. Nie masz okazji docenić wysiłków swojej pracy, ponieważ ich nie ma. Praca jest takim filarem naszego życia, który może sprawić, że nasze poczucie własnej wartości zmieni się nie do poznania. Wyobraź sobie dla przykładu stolarza, który miał trudne dzieciństwo i problemy z samooceną. Kiedy poszedł do pracy, zaczął zarabiać pieniądze na własne utrzymanie i sam zamieszkał. Po jakimś czasie ludzie zaczęli go polecać, szanować i dziękować mu za dobrze wykonaną pracę. On sam stawał się coraz lepszy w technikach stolarskich, miał więcej zleceń „na boku”, więc założył firmę, dając zatrudnienie kilku osobom, które uczył i dla których był wzorem. Przysłużył się tym samym społeczeństwu i… sobie samemu. Uwierzył w swoją wartość. Rozwijanie swoich predyspozycji Dlaczego uwierzyliśmy w propagandę pt. „Rozwijaj swoje słabe strony”? Nie wiem, ale sądzę, że to jedno z największych źródeł problemów z samooceną we współczesnym świecie. W szkołach musimy uczyć się rzeczy, do których się nie nadajemy, w życiu zawodowym oczekuje się od nas robienia wszystkiego naraz, a jeśli nie ma się ścisłego umysłu, to w powszechnych przekonaniu od razu można uznać się za osobę bezrobotną. Takie społeczne schematy ranią i tworzą problemy, bo jeśli każdy mówi, że jest z nami coś nie tak, to sami zaczynamy w to wierzyć. Proponuję zrezygnować z tego rodzaju myślenia i zacząć rozwijać swoje mocne strony. Po co tracić czas i energię na coś, w czym z natury jesteśmy słabi lub przeciętni? Jeśli zawsze słabo mi szło na informatyce, to raczej świetnym programistą nie zostanę nigdy. A nawet jeśli, to ile mnie to będzie kosztować? Czy jest to tego warte? Załóżmy, że masz predyspozycje do bycia przedsiębiorcą. Wszystko, czego uczyli Cię w szkole, nie przyda Ci się w biznesie. Nawet jeśli na świadectwie miałeś same laczki, nie oznacza to, że nie uda Ci się z sukcesem otworzyć firmy sprzedającej akcesoria dla fotografów. Szczególnie jeśli od dziecka sprzedawałeś lemoniadę przed blokiem, sprytnie się targowałeś i lubiłeś oglądać „Rekiny biznesu”. Łatwiej zbudować zdrową samoocenę, jeśli idziemy w kierunku spraw, które nas interesują i w których jesteśmy naturalnie uzdolnieni. Intuicja podpowiada mi, że dosłownie każdy człowiek musi się zastanowić nad tym, co takiego może robić, co może wnieść wartość w życie innych ludzi, a przy okazji będzie czymś odpowiednim dla niego samego. Nic nie daje efektów? Jeśli osobista praca nad poczuciem własnej wartości zawodzi, najlepszym rozwiązaniem jest terapia – jeżeli trafi się na rzetelnego w swoim fachu psychoterapeutę, to tak jakby zainwestować w drzewko, które będzie dawać złote jabłka do końca naszego życia. I piszę o tym, mając świadomość jak działa proces terapeutyczny, który do dziś w Polsce kojarzy się z czymś „eterycznym”, bezkształtnym, bo dzieje się w naszej głowie. To, co „w środku” przypomina czarną skrzynkę, jakby to behawioryści ładnie określili. I szczególnie osoby zorientowane na namacalne, fizyczne efekty mogą nie wierzyć, że systematyczna rozmowa z „inżynierem duszy” może coś w ich funkcjonowaniu zmienić. Niesłusznie. Bardzo niesłusznie. Wiele spraw naprawdę idzie przepracować w psychoterapii i do niej gorącą zachęcam czytelniku, jeśli czujesz, że życie Ci umyka przez palce, bo brakuje Ci wiary w to, że możesz coś z tym zrobić. A wiedz, że w większości przypadków… możesz.
. 454 308 237 415 323 45 217 206

jak pobić silniejszego od siebie